นี้ละน้อ คือมาฝนตกย้อย
เฮาตองกอย ย้อยตองคา
หวานจ้อยๆ คำเว้าสาวส่า
ว่าฮักอ่อนแต่ใจนั้นบ่ฮักจริง
ตั๋วให้ฮักจนฮักหลาย
บืนใส่ให้สงเจ้าจนเจ็บคิง
ทุ่มเหมิดใจอย่างกับมิดอิ่งติ่ง
ปานดึกบักนุ่นลงหนอง
ฮักมาขาดสะบั้น
กลับหลังหันกั้นกกซอง
อวยหาทางสิหนีเจ้าคักน้อง
พัดถึงแต่ฮอยเจ้าของบืน
กะคอบว่าฮักนี้แล้ว
มาฮอดแล้วเจ้ากะแซวไปทางอื่น
เป่าขี้ดินได้ยินแต่เสียงสะอื้น
ฮ้องไห้ ใส่เจ้าของ
กลายเป็นฝันส่ม ฝันบ่หวานคือเก่า
วาสนาเก่าได้เห็นแต่ไหง่กระต่ายคือน้อง
กอดเหล้าบ่ได้ เดินตั๋วให้อ้ายจองกองนา
ใจหวังสร้างทางโพนจนหร่อย
บ่ฮักกะส่างมาอ่อยให้อ้ายมีหวัง จนมาฮอดมื้อนี้
คาดสิได้ จินเจยเจิดหนี จั่งแม่นหลูโตนเจ้าของ
ฮักมาขาดสะบั้น
กลับหลังหันกั้นกกซอง
อวยหาทางสิหนีเจ้าคักน้อง
พัดถึงแต่ฮอยเจ้าของบืน
กะคอบว่าฮักนี้แล้ว
มาฮอดแล้วเจ้ากะแซวไปทางอื่น
เป่าขี้ดินได้ยินแต่เสียงสะอื้น
ฮ้องไห้ ใส่เจ้าของ
กลายเป็นฝันส่ม ฝันบ่หวานคือเก่า
วาสนาเก่าได้เห็นแต่ไหง่กระต่ายคือน้อง
กอดเหล้าบ่ได้ เดินตั๋วให้อ้ายจองกองนา
ใจหวังสร้างทางโพนจนหร่อย
บ่ฮักกะส่างมาอ่อยให้อ้ายมีหวัง จนมาฮอดมื้อนี้
คาดสิได้ จินเจยเจิดหนี จั่งแม่นหลูโตนเจ้าของ
กลายเป็นฝันส่ม ฝันบ่หวานคือเก่า
วาสนาเก่าได้เห็นแต่ไหง่กระต่ายคือน้อง
กอดเหล้าบ่ได้ เดินตั๋วให้อ้ายจองกองนา
ใจหวังสร้างทางโพนจนหร่อย
บ่ฮักกะส่างมาอ่อยให้อ้ายมีหวัง จนมาฮอดมื้อนี้
คาดสิได้ จินเจยเจิดหนี จั่งแม่นหลูโตนเจ้าของ